SIRTURO 100 mg Tablet

Endikasyon Bilgisi :

İlacın etken maddesi  Bedakuilin fumarat‘tır. SİRTURO 100 mg Tablet, hastalığa sebep olan bakterileri öldüren antibiyotik bir ilaçtır. Hastalık diğer antibiyotiklere dirençli hale geldiğinde SİRTURO, akciğerleri etkileyen tüberkülozu (verem) tedavi etmek için
kullanılır. Bu durum, birçok ilaca dirençli akciğer tüberkülozu olarak adlandırılır. SİRTURO, tüberkülozu (verem) tedavi etmek için her zaman tüberküloz (verem) tedavisinde kullanılan diğer ilaçlarla beraber kullanılmalıdır. Kullanımı  18 yaş ve üzeri yetişkinler içindir.

 

SİRTURO Tablet hakkında Bilinmesi Gereken Hususlar :

1. SIRTURO, bir yüzünde “207” ve üzerinde “t” ve diğer yüzünde “100” baskısı olan, 11 mm
   çapında, beyazla neredeyse beyaz arası, yuvarlak, bikonveks tablettir. Bir karton kutuda her biri 6 tablet içerecek şekilde 4 adet blister şerit bulunur.
2. SIRTURO’yu 25˚C’nin altında oda sıcaklığında çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve şıktan korumak için orijinal ambalajında saklayınız
3. İlacın etken maddesine karşı bir alerjiniz var ise; bu ilacı kullanmanız önerilmez.
4. Ailenizde veya sizde “kalıtımsal uzun QT sendromu” adı verilen bir kalp rahatsızlığınız var ise ya da karaciğer rahatsızlığı,  tiroid beziniz yeterince çalışmıyorsa, (HIV) enfeksiyonu var ise ya da anormal kalp değerleri (EKG) veya kalp yetmezliğiniz olduysa; kullanmadan önce hekiminizle mutlaka bunları bildiriniz.
5. SIRTURO, her zaman için yiyeceklerle birlikte alınmalıdır. Yemekle birlikte alınması ilacın
   vücudunuzda yeterli düzeye ulaşabilmesini sağlar
6. SIRTURO kullandıktan sonra baş dönmesi hissedebilirsiniz. Bu durumda araç veya makine
   kullanmayınız.
7. SIRTURO, laktoz içerdiğinden,  bazı şekerlere intoleransınız olduğunu biliyorsanız  kullanmadan önce bu konuyu hekiminize bildiriniz.
8. Hamilelik  dönemi ve emzirme dönemlerinde hekiminize danışmadan kullanmayınız. Eğer SİRTURO ilaçla tedaviniz sürerken  hamile kalırsanız veya hamilelik şüpheniz bile olsa; derhal hekiminizi haberdar ediniz.
9. Klinik çalışmalar esnasında SİRTURO ile artan ölüm riski görülmüştür. SİRTURO sadece başka bir etkili tedavi rejimi  sağlanamadığında kullanılmalıdır.
10. SİRTURO ile QT aralığında uzama görülebilir. QT aralığını uzatan ilaçlar ile kullanılması ek bir QT aralığında uzamaya neden olabilir. Hekiminiz EKG (kalbin elektriksel akımını ölçen test) izlemesi yapmalıdır. Hekiminiz gerekli gördüğü durumda SIRTURO’yu
    bırakmanızı söyleyebilir.
11. Hafif veya orta şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda SIRTURO kullanımı araştırılmadığından bu hastalarda kullanımı önerilmemektedir.
12. Hafif veya orta şiddette böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda SIRTURO dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır
13. SIRTURO ile tedavi sonlandırıldığında oluşabilecek etkiler Doktorunuzla konuşmadan SIRTURO kullanmayı bırakmayınız.
    Dozların aksatılması veya tam tedavi süresinin tamamlanmaması:
    • tedavinizi etkisiz bir hale getirebilir ve tüberkülozunuz (verem) daha da kötüleşebilir ve
    • bakterilerin ilaca dirençli hale gelme olasılığını artırabilir. Bu, hastalığınızın gelecekte
    SIRTURO veya diğer ilaçlarla tedavi edilemeyebileceği anlamına gelmektedir.

 

SİRTURO Tablet’in Kullanım Şekli :

1. Hekimle görüşmeden rastgele ilaç almaktan sakınınız. Hekiminiz bu  ilacı nasıl reçete ettiyse o şekilde kullanmanız gerekmektedir. Tedavi süresince lütfen hekiminizin direktiflerine uyunuz. Her ne sebeple olursa olsun SİRTURO’yu tarif edildiği gibi kullanmıyorsanız bunu hekiminize söylemelisiniz. Zira hekiminiz bu ilacın üzerinizde etkisinin olumlu olmadığına kanaat getirir ve gereksiz yere tedaviyi değiştirebilir.
2. SIRTURO, her zaman için yiyeceklerle birlikte alınmalıdır. Yemekle birlikte alınması ilacın
   vücudunuzda yeterli düzeye ulaşabilmesini sağlar
3. İlk 2 hafta  günde 1 kere400 mg (4 adet 100 mg tablet) alınız.
4. 3. hafta ile 24. hafta arasında: Her hafta yalnızca 3 gün günde 1 kere 200 mg (2 adet 100 mg tablet) alınız.
5. SİRTURO’yu alma zamanlarınız arasında en az 48 saatlik bir zaman olmalıdır. Örneğin, SIRTURO’yu 3. haftadan itibaren her hafta Pazartesi, Çarşamba ve Cuma alabilirsiniz.
6. Tüberküloza (verem) yönelik diğer ilaçlarınızı 24 haftadan uzun süreyle kullanmaya devam etmeniz gerekebilir.
7. İlacınızı bir bardak dolusu suyla beraber yemek esnasında yutunuz. Vücudunuza doğru miktarda ilaç almak için
   SIRTURO’yu yemek ile birlikte almak önemlidir.
8. SIRTURO’yu kullanmayı unutursanız:
   İlk 2 hafta sırasında SIRTURO’yu kullanmayı unutursanız:  Unutulan dozu atlayarak sonraki dozu normal bir şekilde alınız. Unuttuğunuz dozu telafi etmek için çift doz almayınız.
9. 3. haftadan itibaren SIRTURO’yu kullanmayı unutursanız:  En yakın sürede unutulan 200 mg dozu alınız. Haftada üç kez programına devam ediniz.

 

İlacın Olası Yan Etkileri

1. Nefes almada zorluk, karın ağrısı, kurdeşen, yüzde, dudaklar, dil ve boğazda şişlik gibi bir durumda acilen hekiminizi bilgilendiriniz.
   
2. Mide bulantısı veya kusma, baş dönmesi, baş ağrısı veya eklem ağrısı; SIRTURO ile tedavi edilen 10 hastanın en az 1’inde görülebilir (çok yaygın yan etkiler).
3. Yüksek karaciğer enzimleri (kan testlerinde görülen yüksek karaciğer enzimleri, egzersize bağlı olmayan ağrı ve kas ağrısı, ishal, QT uzaması (Elektrokardiyogram üzerinde anormal değerler); bunlar SIRTURO ile tedavi edilen 10 hastanın birinden az, fakat 100 hastanın birinden fazla görülebilir (yaygın yan etkiler).

 

İlaç Etken Maddesi: Bedakuilin
İlaç Marka İsmi: SİRTURO 100 mg Tablet
Sırasıyla Antimikobakteriyel, tüberküloz tedavisinde kullanılan diğer ilaçlar ve Bedakuilin olarak sınıflandırılmış şekilde, J04AK05 ATC koduyla İlaç ve Tıbbi Cihaz Kurumundaki ruhsatlı ilaçlar arasında yer alır. Eczaneden normal reçeteyle alabileceğiniz bu ilacın üretimini Recipharm Pharmaservices Private Limited, Nelamangala Taluk/Bangalore/Hindistan yapar, ruhsatı Johnson and Johnson Sıhhi Mal. San. ve Tic. Ltd. Şti.’ne aittir.
SİRTURO Tablet 100 mg prospektüsü, kullanım talimatı ve SİRTURO ‘ya ait kısa ürün bilgileri (ne ilacıdır; ilaca başlamadan önce bilinmesi gerekenler; kullanımının emziren veya hamile olanlarda uygun olup olmadığı;  etkileşimi, kontrendikeleri; saklama koşulları; uygulama biçimi; dozaj bilgileri; istenmeyen (yan) etkilerde yapılacaklar ve tavsiyeler)  Pdf belgeleri

SİRTURO Tablet prospektüsü, kullanma talimatı

SİRTURO Tablet prospektüsü, kullanma talimatı

SİRTURO Tablet’e ait kısa ürün bilgisi
Her bir tablet 100 mg bedakuiline eşdeğer 120,89 mg bedakuilin fumarat etken maddeyi içermektedir.
Yardımcı madde olarak 145 mg  Laktoz monohidrat (sığır kaynaklı), Hipromelloz, Mısır nişastası, Polisorbat 20, Silika, koloidal susuz, Mikrokristalin selüloz, Mikrokristalin selüloz ve Kroskarmelloz sodyum içerir.
SIRTURO, bir yüzünde “207” ve üzerinde “T” ve diğer yüzünde “100” baskısı olan, 11 mm çapında,
beyazla neredeyse beyaz arası, yuvarlak, bikonveks tablet formundadır.
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1 Terapötik endikasyonlar
SIRTURO, yetişkin hastalarda etkin bir tedavi rejiminin direnç veya tolerabilite nedenlerinden
dolayı oluşturulamadığı durumlarda birçok ilaca dirençli pulmoner tüberküloza (MDR-TB)
yönelik uygun kombinasyon rejiminin bir parçası olarak kullanım için endikedir (bkz. Bölüm
4.2, 4.4 ve 5.1).
Antibakteriyel ajanların uygun kullanımına ilişkin resmi kılavuza dikkat edilmelidir.
4.2 Pozoloji ve uygulama şekli
SIRTURO ile tedavi, birçok ilaca dirençli Mycobacterium tuberculosis yönetiminde deneyimli
olan bir hekim tarafından başlatılmalı ve izlenmelidir.
Pozoloji / uygulama sıklığı ve süresi:
SIRTURO, hastanın izolatının in vitro olarak duyarlı olduğu gösterilen en az üç tıbbi ürünle
kombinasyon halinde kullanılmalıdır. İn vitro test sonuçlarının mevcut olmaması durumunda,
tedavi SIRTURO ile hastanın izolatının duyarlı olma ihtimalinin olduğu en az dört tıbbi ürün
kombinasyonuyla başlatılabilir. Uygun kombinasyon rejimi seçilirken, Dünya Sağlık Örgütü
(DSÖ) kılavuzları dikkate alınmalıdır. Rejimdeki diğer ajanlarla tedaviye, SIRTURO ile tedavi
tamamlandıktan sonra devam edilmelidir. SIRTURO ile kombinasyon halinde kullanılan tıbbi
ürünlerin özel doz uyarıları için ilgili Kısa Ürün Bilgisi’ne başvurunuz.
SIRTURO’nun direkt gözlem altında uygulanması önerilmektedir.
Önerilen dozaj şöyledir:
• 1-2. Haftalar: Günde 1 defa 400 mg (4 adet 100 mg tablet)
• 3-24. Haftalar: Haftada 3 defa 200 mg (2 adet 100 mg tablet) (dozlar arasında en az 48
saat ile).
SIRTURO tedavisinin toplam süresi 24 haftadır. Daha uzun süreli tedaviye ilişkin veriler çok
sınırlıdır. Kapsamlı ilaç direncine sahip hastalarda, SIRTURO’nun iyileştirici bir tedavi
sağlamak için 24 haftadan uzun süre gerekli görülmesi durumunda, daha uzun süreli bir tedavi
yalnızca vaka bazında ve yakın güvenlilik gözetimi altında düşünülmelidir (bkz. bölüm 4.8).
Unutulan dozlar
Hastalara, SIRTURO’yu kesinlikle belirtildiği gibi almaları ve tam tedavi süresini
tamamlamaları tavsiye edilmelidir.
Tedavinin ilk iki haftası sırasında bir dozun unutulması durumunda, hastalar unutulan dozu
telafi etmemeli ve normal doz programına devam etmelidir.
Üç haftadan sonra bir dozun unutulması durumunda ise, hastalar en kısa sürede unutulan 200
mg dozu almalı ve haftada üç kez rejimine devam etmelidir.
Uygulama şekli:
Yemek ile birlikte alınması oral biyoyararlanımı yaklaşık iki kat arttırdığından SIRTURO bir
yemek öğünü ile birlikte oral yolla alınmalıdır (bkz. bölüm 5.2). SIRTURO tabletler su ile bütün
olarak yutulmalıdır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Hafif veya orta şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda SIRTURO için doz ayarlaması
gerekli değildir (bkz. bölüm 5.2). SIRTURO orta şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda
dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır (bkz. bölüm 5.2). Şiddetli karaciğer yetmezliği olan
hastalarda SIRTURO kullanımı araştırılmamıştır ve bu popülasyonda önerilmemektedir.
Hafif veya orta şiddette böbrek yetmezliğine sahip hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.
Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi < 30 ml/dk) veya hemodiyaliz
veya peritoneal diyaliz gerektiren son dönem böbrek hastalığında SIRTURO dikkatli bir şekilde
kullanılmalıdır (bkz. bölüm 5.2).
Pediyatrik popülasyon:
18 yaşın altındaki çocuklarda SIRTURO’nun güvenliliği ve etkililiği henüz belirlenmemiştir.
Veri mevcut değildir.
Geriyatrik popülasyon (65 yaş ve üzeri):
SIRTURO’nun yaşlı hastalarda kullanımına ilişkin sınırlı klinik veri (n = 2) mevcuttur.
4.3 Kontrendikasyonlar
SIRTURO, etkin maddeye veya  yardımcı maddelerden herhangi birine
aşırı duyarlılığı olan hastalarda kontrendikedir.

4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

UYARI: Artan mortalite; QT uzaması
• Artan mortalite:
Plasebo kontrollü bir çalışmada, plasebo tedavi grubu (2/81, % 2,5) ile karşılaştırıldığında
SIRTURO tedavi grubunda (9/79, % 11,4) artan ölüm riski görülmüştür. SIRTURO sadece
başka bir etkili tedavi rejimi sağlanamadığında kullanılmalıdır (bkz. Bölüm 4.8).
• QT uzaması:
SIRTURO ile QT uzaması görülebilir. QT aralığını uzatan olan ilaçlar ile kullanılması ek
bir QT uzamasına neden olabilir. EKG izlemi yapılmalıdır. Belirgin ventriküler aritmi ya
da QTcF intervalinde 500 ms’den daha fazla uzama meydana gelme durumunda SIRTURO
kullanılması bırakılmalıdır (bkz. Bölüm 4.8).

SIRTURO’nun aşağıdakileri tedavi etmek üzere kullanımına ilişkin klinik veri yoktur:
• Ekstrapulmoner tüberküloz (örn. merkezi sinir sistemi, kemik)
• Mycobacterium tuberculosis dışındaki mikobakteriyel türler nedeniyle oluşan
enfeksiyonlar
• Mycobacterium tuberculosis ile latent enfeksiyon
İlaca duyarlı Mycobacterium tuberculosis tedavisi için kullanılan kombinasyon rejimlerinin bir
bölümü olarak SIRTURO kullanımına ilişkin klinik veri yoktur.
Bedakuiline karşı direnç
Bedakuiline karşı direnç gelişimini önlemek için bedakuilin MDR-TB tedavisinde yalnızca
resmi kılavuzlarca (örn. DSÖ) önerilen uygun bir kombinasyon rejimi içinde kullanılmalıdır.
Mortalite
SIRTURO’nun arka plan rejimi ile birlikte 24 hafta boyunca uygulandığı 120 haftalık C208
çalışmasında, SIRTURO tedavi grubunda plasebo grubunda olduğundan daha fazla ölüm
meydana gelmiştir (bkz. bölüm 5.1). Ölümlerdeki dengesizlik açıklanmamıştır; SIRTURO
tedavisiyle nedensel ilişkiye yönelik kanıt bulunmamıştır. C209 çalışmasındaki ölümlere ilişkin
ek bilgiler için bölüm 5.1’e bakınız.
Kardiyovasküler güvenlilik
Bedakuilin QTc aralığını uzatmaktadır. Tedavi başlamadan önce ve bedakuilin tedavisinin başlamasından sonra en az aylık periyodlarla elektrokardiyogram elde edilmelidir. Serum potasyum, kalsiyum ve magnezyum seviyeleri, tedavi başladığında ve anormal olması
durumunda düzeltilmelidir. QT uzamasının tespit edilmesi durumunda elektrolitlerin sürekli
takip edilmesi gerçekleştirilmelidir (bkz. bölüm 4.5 ve 4.8).

Bedakuilinin, QTc aralığını uzatan diğer tıbbi ürünlerle (delamanid ve levofloksasin dahil)
birlikte uygulanması durumunda, QT uzaması üzerindeki ilave veya sinerjistik etki göz ardı
edilemez (bkz. bölüm 4.5). Bilinen QT uzatma riskine sahip tıbbi ürünlerle bedakuilin eş
zamanlı olarak reçete edilirken dikkat edilmelidir. Söz konusu tıbbi ürünlerin bedakuilin ile
birlikte uygulanmasının gerekli olması durumunda, sık elektrokardiyogram değerlendirmesini
içeren klinik izleme önerilmektedir.
Klofaziminin bedakuilin ile birlikte uygulanmasının gerekli olması durumunda, sık
elektrokardiyogram değerlendirmesini içeren klinik izleme önerilmektedir (bkz. bölüm 4.5).
Bedakuilin faydalarının potansiyel risklerden fazla olmaması durumunda, aşağıdaki durumlara
sahip hastalarda SIRTURO tedavisine başlanması önerilmemektedir:
• Kalp yetmezliği;
• Fridericia metodu ile düzeltilen QT aralığı (QTcF) > 450 ms (tekrar elektrokardiyogram
ile doğrulanan);
• Konjenital QT uzamasına ilişkin kişisel veya aile geçmişi;
• Devam eden hipotiroidizm veya hipotiroidizm geçmişi;
• Devam eden bradiaritmi veya bradiaritmi geçmişi;
• Torsade de Pointes geçmişi;
• Anlamlı QT uzamasına yönelik potansiyele sahip olan florokinolon antibiyotiklerin
birlikte uygulaması (örn. gatifloksasin, moksifloksasin ve sparfloksasin).
• Hipokalemi
Hastada aşağıdaki durumların gelişmesi durumunda SIRTURO tedavisi kesilmelidir:
• Klinik olarak anlamlı ventriküler aritmi
• 500 ms’den büyük QTcF aralığı (tekrar elektrokardiyogram ile doğrulanan).
Senkopun meydana gelmesi durumunda, herhangi bir QT uzamasını belirlemek için bir
elektrokardiyogram alınmalıdır.

Hepatik güvenlilik
Beraberinde kullanılan tedavi ile SIRTURO uygulaması sırasında klinik çalışmalarda
transaminaz veya aminotransferaz artışlarında ve toplam bilirubinde ≥ 2x NÜS (Normalin Üst
Sınırı) yükselmeler görülmüştür (bkz bölüm 4.8). Karaciğer enzimlerindeki artışların ortaya
çıkması yavaş olduğundan ve 24 hafta boyunca aşamalı olarak arttığından hastalar tedavi
süresince izlenmelidir. Semptomlar ve laboratuvar testleri (ALT, AST, alkalin fosfataz ve
bilirubin) tedaviye başlamadan aylık olarak ve gerekli şekilde izlenir. AST veya ALT’nin
normalin üst limitinin 5 katını aşması durumunda, rejim gözden geçirilmeli ve SIRTURO
ve/veya beraberinde kullanılan herhangi hepatotoksik tedavi ürünü kesilmelidir.
Özellikle düşük karaciğer rezervine sahip hastalarda SIRTURO kullanılırken diğer
hepatotoksik tıbbi ürünlerden ve alkolden kaçınılmalıdır.
Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler
CYP3A4 indükleyicileri
Bedakuilin, CYP3A4 ile metabolize edilir. Bedakuilinin ve CYP3A4’ü indükleyen tıbbi
ürünlerin birlikte uygulanması, bedakuilin plazma konsantrasyonlarını ve terapötik etkisini
düşürebilir.
Bedakuilinin sistemik olarak kullanılan orta veya güçlü CYP3A4 indükleyicileri ile birlikte
uygulanmasından bu nedenle kaçınılmalıdır (bkz. bölüm 4.5).
CYP3A4 inhibitörleri
Bedakuilin ve orta veya güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin birlikte uygulanması, bedakuiline
sistemik maruziyeti arttırarak advers reaksiyon riskini potansiyel olarak arttırabilir (bkz. bölüm
4.5). Bu nedenle bedakuilin ve sistemik olarak 14 ardışık günden fazla kullanılan orta veya
güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin kombinasyonundan kaçınılmalıdır. Birlikte uygulamanın
gerekli olması durumunda, daha sık elektrokardiyogram izlemesi ve transaminazların izlemesi
önerilmektedir.
İnsan immünyetmezlik virüsü (HIV) ile enfekte olan hastalar
Antiretroviral ajanlarla birlikte uygulandığında bedakuilinin güvenlilik ve etkililiğine ilişkin
klinik veri yoktur.
Antiretroviral (ARV) tedavi almayan HIV ile enfekte hastalarda bedakuilinin etkililiğine ilişkin
sınırlı klinik veri mevcuttur. İncelenen bu hastaların tümünde 250 x 106 hücre/l’den yüksek
CD4+ hücre sayımları mevcuttur (N = 22; bkz. bölüm 4.5).
SIRTURO, 145 mg laktoz (monohidrat olarak) içerir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı,
Lapp laktoz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı
kullanmamaları gerekir.
4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Bedakuilinin eliminasyonu in vivo olarak tam karakterize edilmemiştir. CYP3A4, in vitro
olarak bedakuilinin metabolizmasına ve N-monodesmetil metabolitinin (M2) oluşumuna dahil
olan temel CYP izoenzimidir. Bedakuilinin idrarla atılımı göz ardı edilebilir. Bedakuilin ve M2,
P-glikoproteinin substratları veya inhibitörleri değildirler.
CYP3A4 indükleyicileri
Bedakuilin maruziyeti CYP3A4 indükleyicileri ile birlikte kullanımı sırasında azalabilir.
Sağlıklı deneklerde tek doz bedakuilin ve günde bir kez rifampisin (güçlü indükleyici) etkileşim
çalışmasında bedakuiline maruziyet (EAA), % 52 oranında azalmıştır [%90 CI (-57; -46)].
Sistemik maruziyetteki düşüş nedeniyle, bedakuilinin terapötik etkisinin azalma olasılığından
dolayı, bedakuilin ve sistemik olarak kullanılan orta veya güçlü CYP3A4 indükleyicilerinin
(örn. efavirenz, etravirin, rifampisin, rifapentin ve rifabutin dahil olmak üzere rifamisinler,
karbamazepin, fenitoin, St. John’s wort (Hypericum perforatum)) birlikte kullanımından
kaçınılmalıdır.
CYP3A4 inhibitörleri
Bedakuilin maruziyeti CYP3A4 inhibitörleri ile birlikte kullanımı sırasında artabilir.
Sağlıklı deneklerde bedakuilin ve ketokonazolün (potent CYP3A inhibitörü) kısa süreli birlikte
kullanılması, bedakuiline maruziyeti (EAA) % 22 oranında arttırmıştır [% 90 CI (12; 32)].
Ketokonazol veya diğer CYP3A inhibitörleri ile uzun süreli birlikte kullanımı sırasında
bedakuilin üzerinde daha belirgin bir etki gözlemlenebilir.

Belirtilen dozdan daha yüksek bir dozun kullanıldığı bedakuilin çoklu doz çalışmalarına ait
güvenlilik verisi yoktur. Sistemik maruziyetteki artış nedeniyle potansiyel advers reaksiyon
riskinden dolayı, bedakuilin ve sistemik olarak 14 ardışık günden fazla süreyle kullanılan orta
veya güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin (örn. siprofloksasin, eritromisin, flukonazol, klaritromisin,
ketokonazol, ritonavir) uzun süreli birlikte kullanımından kaçınılmalıdır. Birlikte kullanımın
gerekli olması durumunda, daha sık elektrokardiyogram izlemesi ve transaminazların izlemesi
önerilmektedir (bkz. bölüm 4.4).

Diğer antitüberküloz tıbbi ürünleri
Sağlıklı deneklerde bedakuilinin isoniazid/pirazinamid ile birlikte kısa süreli kullanımı,
bedakuilin, isoniazid veya pirazinamide maruziyette (EAA) klinik açıdan ilgili değişikliklere
neden olmamıştır. Bedakuilin ile birlikte kullanım sırasında isoniazid veya pirazinamidde doz
ayarlaması gerekli değildir.
Bir çok ilaca dirençli Mycobacterium tuberculosisi olan hastalardaki plasebo kontrollü klinik
çalışmada, bedakuilinin birlikte kullanımının etambutol, kanamisin, pirazinamid, ofloksasin
veya sikloserinin farmakokinetikleri üzerinde önemli etkiye sahip olmadığı gözlenmiştir.
Antiretroviral tıbbi ürünler
Tek doz bedakuilin ve çoklu doz lopinavir/ritonavirin etkileşim çalışmasında bedakuiline
maruziyet (EAA), % 22 oranında artmıştır [% 90CI (11; 34)]. Lopinavir/ritonavir ile uzun süreli
birlikte kullanım sırasında bedakuilin plazma maruziyetleri üzerinde daha belirgin bir etki
gözlemlenebilir. İlaca dirençli TB ve lopinavir/ritonavir temelli ART tedavisinin bir parçası
olarak bedakuilinle tedavi edilen hastalarda yayımlanan veriler 48 saatten fazla bedakuilin
maruziyetinin (EAA) yaklaşık 2 kat arttığını göstermiştir. Bu artışın nedeni muhtemelen
ritonavirdir. Faydanın riskten fazla olması durumunda lopinavir/ritonavir ile birlikte
uygulanırken SIRTURO dikkatli olarak kullanılabilir. Diğer ritonavir ile kuvvetlendirilen HIV
proteaz inhibitörleri ile birlikte kullanılması sırasında bedakuiline yönelik plazma
maruziyetinde artışlar beklenebilir.
Lopinavir / ritonavir veya ritonavirle güçlendirilmiş diğer HIV proteaz inhibitörleri ile birlikte
tedavi yapılması durumunda bedakuilin dozunda değişim tavsiye edilmediği önemlidir. Bu
durumlarda bedakuilin dozunun düşürülmesini destekleyen hiçbir veri yoktur.

Tek doz bedakuilin ve çoklu doz nevirapinin birlikte kullanımı, bedakuiline maruziyette klinik
olarak anlamlı değişikliklere neden olmamıştır. İnsan immünyetmezlik virüsü (HIV) ve birçok
ilaca dirençli Mycobacterium tuberculosis ile enfekte olan hastalarda bedakuilin ve
antiretroviral ajanların birlikte kullanımına ilişkin klinik veri mevcut değildir (bkz. bölüm 4.4).
Efavirenz, CYP3A aktivitesinin orta indükleyicisidir ve bedakuilin ile birlikte kullanımı düşük
bedakuilin maruziyetine ve aktivite kaybına neden olabilir ve bu nedenle önerilmemektedir.
QT aralığını uzatan tıbbi ürünler
Bedakuilin ve QT aralığını uzatan tıbbi ürünler arasında farmakodinamik etkileşime yönelik
potansiyele ilişkin sınırlı bilgiler mevcuttur. Bedakuilin ve ketokonazolün etkileşim
çalışmasında, bedakuilin ve ketokonazol kombinasyonu ile tekrar eden doz sonrasında, ayrı
tıbbi ürünlerle tekrar eden doz sonrasıyla karşılaştırıldığında QTc üzerinde daha büyük etki
gözlenmiştir. QT aralığını uzatan diğer tıbbi ürünlerle birlikte uygulandığında bedakuilinin QT
uzaması üzerindeki ilave veya sinerjistik etki göz ardı edilemez ve sık izleme önerilmektedir
(bkz. bölüm 4.4).
QT aralığı ve eş zamanlı klofazimin kullanımı
Açık etiketli Faz IIb çalışmasında, QTcF’deki ortalama artışlar, 24. Haftada eş zamanlı
klofazimin kullanmayan deneklerle karşılaştırıldığında (12,3 ms referansından ortalama
değişiklik) 24. haftada eş zamanlı olarak klofazimin kullanan 17 denekte (31,9 ms referansından
ortalama değişiklik) daha yüksekti (bkz. bölüm 4.4).

4.6 Gebelikte ve laktasyon döneminde  kullanımı
SIRTURO gebelikte  B kategorisindedir.
SIRTURO’nun çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kontrasepsiyon gerekliliğine
işaret edecek yeterli bilgi mevcut değildir.
Gebe kadınlarda SIRTURO kullanımına ilişkin sınırlı veri bulunmaktadır. Hayvan çalışmaları
üreme toksisitesiyle ilgili doğrudan veya dolaylı olarak zararlı etki göstermemektedir (bkz.
bölüm 5.3).
Hayvanlar üzerinde yapılan çalısmalar, gebelik / embriyonal / fetal gelisim / doğum ya da
doğum sonrası gelisim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu
göstermemektedir (bkz. bölüm 5.3). Gebe kadınlara verilirken tedbirli olunmalıdır.
İhtiyati tedbir olarak, terapinin faydasının risklerden fazla olmaması durumunda gebelik
sırasında SIRTURO kullanımından kaçınılmalıdır.Bedakuilin veya metabolitlerinin insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Fareler
üzerinde yapılan çalışmalar, Bedakuilin’in sütle atıldığını göstermektedir. Emzirilen
bebeklerdeki potansiyel advers reaksiyon riskinden dolayı, emzirmenin durdurulup
durdurulmayacağına ya da SIRTURO tedavisinin durdurulup durdurulmayacağına /tedaviden
kaçınılıp kaçınılmayacağına ilişkin karar verilirken, emzirmenin çocuk açısından faydası ve
SIRTURO tedavisinin emziren anne açısından faydası dikkate alınmalıdır.
Sıçanlarda, sütteki bedakuilin konsantrasyonları, maternal plazmada gözlemlenen maksimum
konsantrasyondan 6 ila 12 kat daha yüksek bulunmuştur . Emzirme süresi sırasında yüksek doz
gruplarındaki yavrularda vücut ağırlığında azalma belirtilmiştir (bkz. bölüm 5.3).
Üreme yeteneği / Fertilite
Bedakuilinin fertilite üzerindeki etkisine ilişkin insanlarda veri mevcut değildir. Dişi sıçanlarda
bedakuilin tedavisinin üreme veya fertilite üzerinde bir etki yoktur; ancak erkek sıçanlarda bazı
etkiler gözlenmiştir (bkz. bölüm 5.3).

4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Bedakuilin, araç ve makine kullanımı üzerinde minör etkiye sahip olabilir. Bazı hastalarda
bedakuilin kullanımına bağlı baş dönmesi bildirilmiştir ve hastanın araç veya makine kullanma
kabiliyeti değerlendirilirken göz önünde bulundurulmalıdır (bkz. bölüm 4.8).

4.8 İstenmeyen etkiler
SIRTURO’ya yönelik advers ilaç reaksiyonları, tüberküloz tıbbi ürünlerinin beraberinde
kullanılan tedavi ile birlikte SIRTURO alan 335 hastayı içeren havuzlanmış Faz IIb klinik
çalışma verilerinden (kontrollü ve kontrolsüz) tanımlanmıştır. Advers ilaç reaksiyonları ve
SIRTURO arasındaki nedensellik değerlendirmesinin temeli, bu çalışmalarla sınırlı olmayıp,
havuzlanmış Faz I ve Faz IIa güvenlilik verilerinin değerlendirmesine dayanmaktadır.
Kontrollü çalışmalarda SIRTURO tedavisi sırasında en sık görülen advers ilaç reaksiyonları
(hastaların > % 10,0’u); bulantı (SIRTURO grubunda % 35,3’e karşı plasebo grubunda % 25,7),
artralji (%29,4’e karşı % 20,0), baş ağrısı (%23,5’e karşı % 11,4), kusma (% 20,6’ya karşı %
22,9) ve baş dönmesidir (%12,7’ye karşı % 11,4).
Advers reaksiyonların tablolanmış listesi
SIRTURO ile tedavi edilen 102 hastadaki kontrollü çalışmalardan rapor edilen SIRTURO’ya
yönelik advers ilaç reaksiyonları aşağıdaki tabloda verilmiştir.
Bu advers reaksiyonlar sistem-organ sınıflaması ve görülme sıklıklarına göre listelenmiştir.
Sıklıklar şu şekilde tanımlanmıştır: Çok yaygın (≥ 1/10), yaygın (≥ 1/100 ila < 1/10), yaygın
olmayan (≥ 1/1000 ila < 1/100), seyrek (≥ 1/10.000 ila < 1/1000), çok seyrek (< 1/10.000) ve
bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Sinir sistemi hastalıkları-Çok yaygın Baş ağrısı, baş dönmesi

Kardiyak hastalıklar-Yaygın Elektrokardiyogramda QT uzaması

Hepato-biliyer hastalıklar-Yaygın Transaminaz artışı

Gastrointestinal hastalıklar-Çok yaygın Bulantı, kusma, yaygın diyare

Kas iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları-Çok yaygın Artralji, Yaygın Miyalji

Seçilen advers reaksiyonların tanımı
Kardiyovasküler
Kontrollü Faz IIb çalışmasında (C208), QTcF’de başlangıç değerlerinden ortalama artışlar, ilk
tedavi değerlendirmesinden itibaren gözlenmiştir (SIRTURO için 1. haftada 9,9 ms ve plasebo
için 3,5 ms). 24 haftalık SIRTURO tedavisi sırasında QTcF’deki başlangıç değerlerinden en
yüksek ortalama artış 15,7 ms’di (18. haftada). SIRTURO tedavisinin sonunda (24. hafta
sonunda), SIRTURO grubundaki QTcF artışları dereceli olarak daha az belirgin hale gelmiştir.
İlk 24 hafta sırasında plasebo grubundaki QTcF’de başlangıç değerlerinden en yüksek ortalama
artış 6,2 ms’di (ayrıca 18. haftada) (bkz. bölüm 4.4).
Tedavi opsiyonu olmayan hastaların klofazimin dahil olmak üzere tüberkülozu tedavi etmek
için kullanılan diğer QT uzatan tıbbi ürünleri aldıkları Faz IIb açık etiketli çalışmasında (C209),
SIRTURO ile eş zamanlı kullanım, tedavi rejimindeki QT uzatan tıbbi ürünlerin sayısıyla
orantılı olarak ek QT uzamasına neden olmuştur.
Başka bir QT uzatan tıbbi ürün olmadan tek başına SIRTURO alan hastalarda QT olmaksızın
23,7 ms başlangıcından 480 ms’i aşan maksimal ortalama QTcF artışı gelişmişken, en az 2 başka
QT uzatan tıbbi ürün alan hastalarda başlangıçtan maksimal ortalama 30,7 ms QTcF uzaması
gelişmiş ve bir hastada 500 ms’i aşan QTcF süresine neden olmuştur.
Güvenlilik veri tabanlarında Torsade de Pointese ilişkin belgelenen vaka yoktur (bkz. bölüm
4.4). Eş zamanlı olarak olarak klofazimin kullanan hastalarla ilgili daha fazla bilgi için bkz.
bölüm 4.5, QT aralığı ve eş zamanlı olarak klofazimin kullanımı.
Yüksek transaminazlar
Çalışma C208’de (aşama 1 ve 2), en az 3 x NÜS (Normalin Üst Sınırı) aminotransferanz
artışları, plasebo tedavi grubu ile karşılaştırıldığında (6/105 [% 5,7]) SIRTURO tedavi
grubunda (11/102 [% 10,8] daha sık gelişmiştir. SIRTURO tedavi grubunda, bu artışların çoğu
24 haftalık tedavi sırasında meydana gelmiştir ve tersine çevrilebilir. C208 çalışmasının 2.
aşamasının araştırma fazı sırasında, plasebo tedavi grubundaki 1/81 (% 1,2) hastayla
karşılaştırıldığında SIRTURO tedavi grubunda yüksek aminotransferazlar 7/79 (% 8,9) hastada
rapor edilmiştir.

4.9 Doz aşımı ve tedavisi
Bedakuilin ile kasıtlı veya kazara akut doz aşımı vakaları klinik çalışmalar sırasında rapor
edilmemiştir. 44 sağlıklı deneğin tek 800 mg SIRTURO dozu aldığı bir çalışmada, advers
reaksiyonlar önerilen dozdaki klinik çalışmalarda gözlemlenenlerle uyumlu bulunmuştur (bkz.
bölüm 4.8).
SIRTURO ile akut doz aşımının tedavisine ilişkin deneyim söz konusu değildir. Kasıtlı veya
kazara doz aşımı durumunda yaşamsal belirtilerin izlenmesi ve elektrokardiyogram (QT aralığı)
izlemesi dahil olmak üzere temel yaşamsal fonksiyonları desteklemeye yönelik genel önlemler
alınmalıdır. Absorbe edilmemiş bedakuilinin uzaklaştırılması aktif kömür uygulanarak
sağlanabilir. Bedakuilin proteine oldukça bağlı olduğundan, diyalizin bedakuilini plazmadan
anlamlı şekilde uzaklaştırma ihtimali düşüktür. Klinik izleme göz önünde bulundurulmalıdır.

5 FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1 Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grubu-ATC kodu:: Antimikobakteriyel, tüberküloz tedavisinde kullanılan diğer ilaçlar- J04AK05
Etki mekanizması
Bedakuilin, diarilkinolindir. Bedakuilin, özellikle Mycobacterium tuberculosisdaki enerji
oluşumu için gerekli bir enzim olan mikobakteriyel ATP (adenozin 5′-trifosfat) sentazı inhibe
eder. ATP sentazının inhibisyonu, çoğalan veya stabil durumda olan tüberküloz bakterileri için
bakterisit etkilere yol açar.

5.2 Farmakokinetik özellikler
Bedakuilinin farmakokinetik özellikleri, sağlıklı yetişkin deneklerde ve yetişkin ve birçok ilaca
direçli tüberkülozla enfekte hastalarda değerlendirilmiştir. Bedakuiline maruziyet, sağlıklı
deneklerle karşılaştırıldığında birçok ilaca dirençli tüberkülozla enfekte hastalarda daha düşük
bulunmuştur.
Emilim:
Maksimum plazma konsantrasyonlarına (Cmaks), tipik olarak dozdan sonra yaklaşık 5 saat sonra
ulaşılır. Cmaks ve plazma konsantrasyonu-zaman eğrisi altındaki alan (EAA) incelenen en
yüksek dozlara kadar orantılı olarak artmıştır (700 mg tek doz ve günde bir kez 400 mg çoklu
dozlar). Bedakuilinin yemek ile alımı, aç karnına uygulama ile karşılaştırıldığında bağıl
biyoyararlanımı yaklaşık 2 kat arttırmıştır. Bu nedenle oral biyoyararlanımı arttırmak için
yemekle alınmalıdır.
Dağılım:
Bedakuilinin plazma proteinlerine bağlanması insan dahil olmak üzere test edilen tüm türlerde
> % 99,9’dur. N-monodesmetil metabolitinin (M2) plazma proteinlerine bağlanması insanlarda
en az % 99,8’di. Hayvanlarda bedakuilin ve etkin N-monodesmetil metaboliti (M2), pek çok
dokuya kapsamlı olarak dağılmıştır; ancak santral sinir sistemine geçiş düşüktü.
Biyotransformasyon:
CYP3A4, in vitro olarak bedakuilinin metabolizmasına ve N-monodesmetil metabolitinin (M2)
oluşumuna dahil olan temel CYP izoenzimdi.
İn vitro olarak bedakuilin test edilen CYP450 enzimlerinden (CYP1A2, CYP2A6,
CYP2C8/9/10, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1, CYP3A4, CYP3A4/5 ve CYP4A) herhangi
birinin aktivitesini anlamlı olarak inhibe etmemiştir ve CYP1A2, CYP2C9 veya CYP2C19
aktivitelerini indüklememiştir

Bedakuilin ve M2, in vitro olarak P-gp substratları olmadığı bildirilmiştir. Bedakuilin in vitro
olarak zayıf bir OCT1, OATP1B1 ve OATP1B3 substratı iken, M2’nin olmadığı gözlenmiştir.
Bedakuilin in vitro olarak MRP2 ve BCRP substratı değildir; Bedakuilin ve M2, taşıyıcı olan
P-gp, OATP1B1, OATP1B3, BCRP, OAT1, OAT3, OCT1, OCT2, MATE1 ve MATE2’yi in
vitro olarak klinik açıdan ilgili konsantrasyonlarda inhibe etmemiştir. Bir in vitro çalışma
ağızdan alımdan sonra bağırsakta ulaşılan konsantrasyonlarda bedakuilinin BCRP’yi inhibe
etme potansiyelini göstermiştir. Klinik ilişkisi bilinmemektedir.
Eliminasyon:
Ön klinik çalışmalara dayanarak, uygulanan dozun yoğun kısmı feçeste atılır. Değişmeyen
bedakuilinin üriner atılımı klinik çalışmalarda dozun < % 0,001’i iken, değişmeyen etkin
maddenin renal klerensinin anlamlı olmadığını göstermiştir. Cmaks’a ulaştıktan sonra bedakuilin
konsantrasyonları üç eksponansiyel bir düşüş göstermektedir. Bedakuilin ve etkin Nmonodesmetil metabolitinin (M2) ortalama terminal eliminasyon yarılanma ömrü yaklaşık 5
aydır (2 ila 8 ay arasında).
Bu uzun terminal eliminasyon fazı, muhtemelen bedakuilin ve M2’nin periferik dokulardan
yavaş olarak ayrılmasını yansıtmaktadır.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Orta şiddette karaciğer yetmezliğine (Child-Pugh B) sahip 8 denekte SIRTURO’nun tek doz
çalışması, bedakuilin ve M2’ye maruziyetin (EAA672sa) sağlıklı deneklerle karşılaştırıldığında
%19 daha düşük olduğunu göstermiştir. Hafif veya orta şiddette karaciğer yetmezliğine sahip
hastalarda doz ayarlaması gerekli görülmemiştir. Bedakuilin şiddetli karaciğer yetmezliğine
sahip hastalarda araştırılmamıştır (bkz. bölüm 4.2).
SIRTURO çoğunlukla normal böbrek işlevine sahip hastalarda araştırılmıştır. Değişmemiş
bedakuilinin renal atılımı anlamlı değildir (< % 0,001).

Haftada üç defa SIRTURO 200 mg ile tedavi edilen tüberküloz hastalarının popülasyon
farmakokinetik analizinde, kreatinin klerensinin (aralık: 40 ila 227 ml/dk), bedakuilinin
farmakokinetik parametrelerini etkilemediği bulunmuştur. Bu sebeple, hafif veya orta şiddette
böbrek yetmezliğinin bedakuiline maruziyet üzerinde klinik açıdan anlamlı bir etkiye sahip
olması beklenmemektedir. Ancak şiddetli böbrek yetmezliğine (kreatinin klerensi < 30 ml/dk)
veya hemodiyaliz veya peritoneal diyaliz gerektiren son aşama böbrek hastalığına sahip
hastalarda, bedakuilin konsantrasyonları, böbrek fonksiyon bozukluğuna bağlı etkin madde
absorbsiyonu, dağılımı ve metabolizmasının değişmesi nedeniyle artabilir. Bedakuilin plazma
proteinlerine oldukça fazla bağlandığından, hemodiyaliz veya peritoneal diyaliz ile plazmadan
anlamlı şekilde uzaklaşması olası değildir.

Farmakokinetik/farmakodinamik ilişki
Terapötik dozlarla ulaşılan konsantrasyon aralığında hastalarda
farmakokinetik/farmakodinamik ilişki gözlenmemiştir.
Pediyatrik popülasyon:
Pediyatrik hastalarda SIRTURO’nun farmakokinetikleri değerlendirilmemiştir.
Geriyatrik popülasyon:
SIRTURO’nun 65 yaş ve üzeri yaşlı tüberküloz hastalarında kullanımına ilişkin sınırlı klinik
veri (n = 2) mevcuttur.
SIRTURO ile tedavi gören tüberküloz hastalarının (yaş aralığı 18 ila 68) popülasyon
farmakokinetik analizinde, yaşın bedakuilinin farmakokinetiklerini etkilemediği bulunmuştur.
Irk:
SIRTURO ile tedavi gören tüberküloz hastalarının popülasyon farmakokinetik analizinde,
bedakuiline maruziyetin diğer ırk kategorilerinden gelen hastalarla karşılaştırıldığında Siyahi
hastalarda daha düşük olduğu bulunmuştur. Klinik çalışmalarda bedakuiline maruziyet ve yanıt
arasında açık bir ilişki gözlenmediğinden bu düşük maruziyetin klinik açıdan ilgili olmadığı
düşünülmüştür. Ayrıca bedakuilin tedavi süresini tamamlayan hastalardaki yanıt oranları klinik
çalışmalardaki farklı ırk kategorileri arasında karşılaştırılabilir bulunmuştur

Cinsiyet:
SIRTURO ile tedavi edilen tüberküloz hastalarının popülasyon farmakokinetik analizinde,
kadın ve erkekler arasında maruziyette klinik açıdan anlamlı fark gözlenmemiştir.

5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri
Bedakuilin uygulaması ile hayvan toksikoloji çalışmaları farelerde 3 aya, sıçanlarda 6 aya ve
köpeklerde 9 aya kadar gerçekleştirilmiştir. Sıçan ve köpeklerdeki plazma bedakuilin
maruziyeti insanlarda gözlemlenen maruziyet ile benzer bulunmuştur. Bedakuilin, monositik
fagositik sistem, iskelet kas, karaciğer, mide, pankreas ve kalp kasını kapsayan hedef
organlardaki etkilerle bağlantılıydı. Monositik fagositik sistem üzerindeki etkiler dışında bu
toksisitelerin tamamı klinik olarak izlenmiştir. Tüm türlerin Monositik fagositik sisteminde,
fosfolipidozis ile tutarlı olarak çeşitli dokularda pigment dolu ve/veya köpüklü makrofajlar
görülmüştür. İnsanlardaki fosfolipidozisin anlamlılığı bilinmemektedir. Gözlemlenen
değişikliklerin çoğu, uzun süreli günlük dozaj ve etkin maddenin plazma ve doku
konsantrasyonlarındaki sonraki artışlarını takiben meydana gelmiştir. Tedavinin sonra
ermesinden sonra, toksisitenin tüm göstergeleri en az kısmi düzelme ila iyi derecede düzelme
göstermiştir.
Sıçan karsinojenisite çalışmasında erkeklerde 20 mg/kg/gün ve dişilerde 10 mg/kg/günlük
yüksek dozlarda bedakuilin tümör insidanslarında tedaviyle ilgili herhangi bir artışı
indüklememiştir. Bedakuilin faz II çalışmalarında MDR-TB’li deneklerde gözlemlenen
maruziyetle (EAA) karşılaştırıldığında, yüksek dozlarda sıçanlardaki maruziyet (EAA),
bedakuilin için erkeklerde benzer ve dişilerde 2 kat yüksek ve M2 için ise erkeklerde 3 kat
yüksek ve dişilerde 2 kat yüksekti.
İn vitro ve in vivo genotoksisite testleri bedakuilinin herhangi bir mutajenik veya klastojenik
etkiye sahip olmadığını göstermiştir.
Bedakuilin, dişi sıçanlarda değerlendirildiğinde fertilite üzerinde etkiye sahip değildir. Yüksek
bedakuilin dozları ile tedavi edilen 24 erkek sıçanın üçü, fertilite çalışmasında yavru
verememiştir. Bu hayvanlarda normal spermatojenez ve epididimitte normal miktarda
spermatozoa belirtilmiştir. 6 aya kadar bedakuilin tedavisi sonrasında testislerde ve
epididimislerde yapısal anormallik görülmemiştir. Sıçanlarda ve tavşanlarda gelişim toksisite
parametreleri üzerinde bedakuilinle ilgili etki gözlenmemiştir. Karşılık gelen plazma
maruziyeti (EAA) insanlarla karşılaştırıldığında sıçanlarda 2 kat yüksektir. Sıçanlarda pre ve
post natal gelişim çalışmalarında insanlara benzer maternal plazma maruziyetinde advers etki
gözlenmemiş olup, yavrudaki maruziyet yetişkin insanlardakinden 3 kat yüksektir. Herhangi
bir doz seviyesinde Bedakuilin ile maternal tedavinin, F1 jenerasyon hayvanların cinsel
olgunlaşma, davranış gelişimi, çiftleşme performansı, fertilitesi veya üreme kapasitesi üzerinde
bir etkisi yoktur. Sütle bedakuiline maruziyet sonrasında laktasyon sırasında yüksek doz
gruplarındaki yavrularda kilo düşüşü gözlenmiş olup, bu kilo kaybının rahim içi maruziyetin
bir sonucu olmadığı bildirilmiştir. Sütteki bedakuilin konsantrasyonları, maternal plazmada
gözlemlenen maksimum konsantrasyondan 6 ila 12 kat daha yüksek olarak bulunmuştur.
Çevresel Risk Değerlendirmesi
Çevresel risk değerlendirme çalışmaları bedakuilinin, çevre açısından sürekli, biyoakümülatif
ve toksik olma potansiyeline sahip olduğunu göstermiştir (bkz. bölüm 6.6).
Ambalajın niteliği ve içeriği: SIRTURO, Her bir kutuda 4 adet blister şerit (her şeritte 6 tablet içerecek şekilde). Tabletler
alüminyum/alüminyum folyo blister ambalajdadır.
RUHSAT SAHİBİ
Johnson and Johnson Sıhhi Mal. San. ve Tic. Ltd. Şti.
Ertürk Sok. Keçeli Plaza No:13 34810 Kavacık/Beykoz/İstanbul
Tel: 0216 538 20 00
Faks: 0216 538 23 69

Ayrıca dex forte ilacı hakkında bilgi edinebilirsiniz..